Heldu nazazu. Estu. Eskatu zizun. Eta kasu egin zenion. Zoriontsu naiz orain. Esan zizun. Itsasoa aurrean, eta zu niri besarkatuta. Perfektua da. Baieztatu zuen. Zuk, bitartean, askatuko dut? pentsatzen zenuen. Eta ez zenuen itsasoa ikusten, zure bizkarraren atzealdean zegoelako. Soilik kamiseta txuri bat ikusten zenuen. Kolonia usain nabarmena zuen paraje bat usaintzen zenuen itsasoko kresala beharrean. Hemen ez zaudenean ere maiteko nauzu? Galdetu zuen. Ez izan txoroa. Erantzun zenion. Beldur naiz. Esan zuen, itsasoari begira. Zergatik beldur? Galdetu zenion. Ea atzerrian norbait ezagutuko duzun, eta ez nauzun gehiago maiteko. Esan zuen, serio demonio. Hori hemen ere gertatu daiteke. Pentsatu zenuen. Hori hemen ere gertatu daiteke, ez? Aipatu zenuen. Ez, ni hemen banago ez. Distantziak akabatzen du maitasuna, baina nik maiteko zaitut nahiz eta zu Erasmusen urruti egon, baieztatu zuen. Askatu ezazu, askatu ezazu, askatu ezazu. Esan zizun ahots batek barrutik. Entzuten zenuen, baina besoek lehengo posturan jarraitzen zuten. Besoek ez zuten entzuten. Zoriontsu naiz orain, hemen. Errepikatu zuen. Behin eta berriz esaldia errepikatuz zoriontsuago izango balitz bezala. Zoriontasun hartan sinetsi beharko balu bezala. Eta zu, zoriontsu zara orain eta hemen? Galdetu zuen. Isilik gelditu zinen, pentsatzen. Zoriontsu al zinen orduan eta han, kamiseta zuri bat ikusten, zu baino bi buru altuagoa zen norbaiten lepotik zintzilik, oin puntetan hura besarkatzen? Askatu egin zenuen eta buelta eman, itsasoari begira jartzeko.
zebbrak 